Hoe zie ik aan het etiket wat er in een product zit?

Wat zit er in een product? Het beste kun je kijken onder het kopje ‘Ingrediënten’. De voedingsstof die als eerste wordt genoemd, zit er het meest in. Bijvoorbeeld: Op een pot augurken staat het ingrediënt ‘augurk’ vooraan. ‘Zout’ staat bijvoorbeeld achteraan.

Staat er een plaatje op de verpakking van een ingrediënt (bijvoorbeeld een aardbei) of heeft het product het ingrediënt in de naam (bijvoorbeeld aardbeienyoghurt) dan moet op de verpakking in procenten staan hoeveel ervan inzit. Bijvoorbeeld aardbei (5%).

Op het etiket staat de voedingswaardetabel. Deze geeft aan hoeveel energie (kcal), vet, verzadigd vet, koolhydraten, suikers, eiwit en zout er in het product zit. Dit staat altijd per 100 gram of 100 ml vermeld. Soms laat de verpakking in een tabel of een icoon ook zien hoeveel de voedingswaarde per portie is.

Soms staat op de verpakking 'met aardbei-aroma' of 'met aardbeiensmaak'. Dit betekent niet dat er ook echte aardbeien inzitten. Meestal is er gebruik gemaakt van geur-, kleur-, en smaakstoffen, meestal synthetisch (uit de fabriek). Dat gebeurt niet alleen bij producten met aardbeien, maar ook met andere vruchten zoals kersen, bananen, sinaasappels en kokos(noten).

Op de verpakking staan soms producten afgebeeld die er niet inzitten. Bijvoorbeeld aardbeien op een pak crackers. Er staat dan bij: 'serveersuggestie' of 'serveertip'. De aardbeien zitten niet in het product, maar die suggestie wordt wel gewekt. Dat doen fabrikanten vaak om het product er aantrekkelijker uit te laten zien. De enige manier om zeker te weten of er wel of geen aardbeien inzitten, is kijken op het etiket. Daar staat het altijd bij, met een percentage erachter. Bijvoorbeeld aardbei (3%).

Ook E-nummers staan genoemd onder de ‘Ingrediënten’, dit is verplicht. Soms staan ze genoemd als E-nummers, soms onder hun gewone naam. E330 wordt dan ‘citroenzuur’ en E300 wordt ‘vitamine C’. Zo kunnen er toch E-nummers in een product zitten, ook al staan ze niet zo letterlijk vermeld op de verpakking.

Lees meer over E-nummers 

Bij genetisch gemodificeerde producten zijn de genen uit planten of bacteriën rechtstreeks in een plant geplaatst. Op deze manier kunnen planten worden geteeld die bijvoorbeeld beter tegen plagen kunnen, of die geen stoffen meer bevatten waar mensen allergisch voor zijn.

Het komt nog maar weinig voor dat er groente en fruit in de winkel liggen die geteeld zijn met behulp van genetische modificatie (GM). De biologische sector maakt geen gebruik van GM. Bij reguliere producten waar wel gebruik is gemaakt van GM, dan herken je dit aan deze zin op het etiket: ‘Dit product bevat genetisch gemodificeerde organismen’ of bijvoorbeeld ‘geproduceerd met genetisch gemodificeerde soja’.

In de veeteelt krijgen dieren wel vaker voer te eten waar GM op is toegepast. Op het etiket van melk, vlees of eieren van dieren die gevoerd zijn met genetisch gemodificeerd voer hoeft dat niet vermeld te worden. Op het etiket mag ‘bereid zonder gentechniek’ staan als het product geen GMO bevat en het vee geen GMO veevoer heeft gekregen.

Lees meer over genetische modificatie 

Ook nanotechnologie wordt nog maar weinig toegepast. Bij deze techniek kunnen er kleine deeltjes aan het eten worden toegevoegd, die zorgen voor betere eigenschappen van het product. Denk aan koffiecreamer die niet gaat klonteren. Als dit het geval is, dan vind je op het etiket bij de naam van het ingrediënt het woord ‘nano’.