Omschrijving
Molybdeen is een spoorelement. Een spoorelement is een mineraal waarvan het lichaam maar erg weinig nodig heeft.
Bronnen van molybdeen
Molybdeen komt voor in bijna alle voedingsmiddelen. Volkorenbrood en volkoren graanproducten, peulvruchten en noten zijn voedingsmiddelen waar het veel in zit.
Opname van molybdeen
Je lichaam neemt molybdeen op aan het begin van de dunne darm. Molybdeen wordt goed opgenomen uit de voeding. Verschillende onderzoeken laten zien dat het percentage kan variëren van ongeveer 60% tot bijna 100%. Het percentage is onder andere afhankelijk van de hoeveelheid die wordt gegeven: hoe hoger de hoeveelheid hoe lager het percentage.
Gezondheidseffecten
Molybdeen is een onmisbaar onderdeel van enzymen. Enzymen zijn eiwitten die bepaalde processen in het lichaam op gang brengen of versnellen. Molybdeen zit in enzymen die nodig zijn voor de opbouw en afbraak van eiwitten.
Molybdeentekort
Een tekort aan molybdeen is nog nooit bij mensen aangetroffen.
Te veel molybdeen
De kans is erg klein dat iemand via eten te veel molybdeen binnenkrijgt. Als dit toch gebeurt, kan dat leiden tot extra verlies van koper via de urine.
Voedingsadvies
Als je gezond en gevarieerd eet volgens de Schijf van Vijf krijg je voldoende molybdeen binnen.
Aanbevolen inname molybdeen
Voor molybdeen is door de Gezondheidsraad een adequate inname bepaald die richting geeft aan de hoeveel je dagelijks zou moeten eten. Deze hoeveelheid moet je niet gebruiken als streefwaarde, maar geeft richting aan hoeveel je nodig hebt. De Gezondheidsraad geeft namelijk aan dat onderbouwing voor de hoeveelheid die je zou moeten eten zwak is. Dat betekent dat er weinig onderzoek beschikbaar is, of dat er geen wetenschappelijke overeenstemming bestaat over de manier waarop de waarde tot stand komt. Bij gezonde mensen die voldoende eten komen molybdeen-tekorten niet voor.
Aanvaardbare bovengrens
Hoewel het erg moeilijk is om te veel molybdeen binnen te krijgen bestaat er een aanvaardbare bovengrens voor de inneming. Voor een veilige inname zijn door de EFSA de volgende bovengrenzen vastgesteld:
- 100 microgram per dag voor kinderen van 1 - 3 jaar
- 200 microgram per dag voor kinderen van 4 - 6 jaar
- 250 microgram per dag voor kinderen van 7 - 10 jaar
- 400 microgram per dag voor kinderen van 11 - 14 jaar
- 500 microgram per dag voor kinderen van 15 - 17 jaar
- 600 microgram per dag voor volwassenen